Strój ludowy ziemi brzezińskiej.
Strój ludowy ziemi brzezińskiej.
Strój męski zaginął prawie zupełnie już przed I Wojną Światową.
Składał się on z koszuli, portek, spancerka, sukmany, pasa i czapki maciejówki. Koszula posiadała zwykle wykład bogato zdobiony białym haftem płaskim. Portki i spancerek były koloru granatowego. Sukmana biała z czarnymi potrzebami i zdobieniami lub też granatowa, cięta w pasie, bogato sfałdowana, pas czerwony tkany na warsztacie.
Strój kobiecy zachował się najlepiej w południowej części powiatu.
Części kobiecego stroju stanowiły – jedno lub wielobarwny, suto układany wełniak, obszyty kolorowymi tasiemkami, biała bluzka, aksamitny gorset bogato zdobiony koralikami i cekinami, fartuch haftowany lub zapaska do pasa, zapaska do odziewu i barwna chustka – szalinówka.
Strój ten w całości używany był jednak najczęściej w czasie uroczystości, w powszechnym, codziennym użyciu były tylko zapaski do odziewu.
W południowej części powiatu istnieje pod tym względem duża różnorodność.
W okolicy Będkowa rozróżniało się zapaski:
- Bure – ciemne w ilości dwu lub pięciu kolorów,
- Cyganki – tkane w pasy fiołkowe, ciemnozielone, kolory przenikające,
- Ślepe – bardzo jaskrawe (niedające na siebie patrzeć),
- oraz łowickie.
W skład dawnego stroju wchodziły ponadto – koszule zdobione haftem krzyżykowym lub płaskim, staniki, kaftany oraz czepce i półczepce.
Czepce wykonane początkowo z perkalu w połączeniu z tiulem, później z samego tiulu, posiadały często bogaty haft na główce i bandażach, najczęściej w postaci kwiatów i linii falistych.
Procesja Bożego Ciała w Będkowie.
Zródło;
Sztuka ludowa regionu brzezińskiego. Józef Jastrzębski. 1962r.